Veel kinderen op Bonaire spreken vier talen: Papiamentu, Nederlands, Spaans en Engels. Geen enkele taal beheersen ze echt goed.
Om een taal goed te leren, moet een kind de taal genoeg horen. Ook moet er met het kind in de taal worden gesproken.
Op Bonaire wordt er opvallend weinig voorgelezen, noch in het Nederlands, noch in het Papiaments. Kinderen kijken voornamelijk Engelstalige tv-programma’s. Op de meeste voorschoolse instellingen ligt de focus op Papiaments en Nederlands. Er zijn ook voorschoolse instellingen waar alleen Nederlands, Engels en Spaans wordt gesproken. Hier leren kinderen weer geen Papiaments.
De Nederlandse taal lijkt vooral geassocieerd te worden met onderwijs, terwijl Papiamentu voornamelijk wordt gebruikt voor alledaagse communicatie. Op school komen kinderen in aanraking met het Nederlands, maar onderling en op social media spreken ze Papiamentu. Voor het Papiamentu geldt het risico dat ze niet verder komen dan een basaal taalniveau. De woordenschat blijft beperkt. Met de Nederlandse taal komen kinderen vaak alleen in contact via schoolboeken. Ze kijken nauwelijks tv in het Nederlands op Papiaments. Tot slot lezen ze weinig.